6.1: Dievs Un Greks

6.1: Dievs Un Grèks

Daudzi kristietisku sektu locekîi, arì citu reliåiju piekritèji, tic, ka eksistè briesmonis ar nosaukumu sâtans vai velns, kas rada problèmas músu dzìvè un pasaulè, kâ arì nes atbildìbu par grèkiem, ko izdarâm. Bìbele skaidri mâca, ka Eðåeîi nevar grèkot. Ja mès patiesi ticam, tad saprotam, ka músu izplatìjumâ nevar atrasties kaut kâds pârdabisks radìjums, kas stâvètu pretim Visvarenajam Dievam. Ja tomèr uzskatâm, ka tâds patiesìbâ eksistè, tad lìdz ar to padarâm apøaubâmu Dieva visvarenìbu. Øis jautâjums ir tik nozìmìgs, ka pareiza tâ izpratne jâuzlúko kâ ìpaøi svarìgu doktrìnu. Ebr.2:14 pantâ teikts, ka Jèzus iznìcinâja nelabo caur savu nâvi; tâdèî, ja mums nav pareiza priekøstata par velnu, tad nespèjam izprast Kristus dabu un darbus.

Pasaulè vispâr, un t.s. ¿kristietìbas¿ pasaulè ìpaøi, eksistè ideja, ka viss labais nâk no Dieva, bet sliktais no velna, jeb nelabâ. Øì ideja nav jauna un nav raksturìga tikai kristietìbas atkritèjiem. Babilonieøi, piemèram ticèja divu dievu eksistencei- labajam gaismas dievam un îaunajam tumsas dievam. Viði uzskatìja, ka øo dievu starpâ norisinâs nepârtraukta cìða. Diýenais Persijas cars (Kìrs) arì tam ticèja, tâdèî Dievs teica viðam: ¿Es esmu tas Kungs, un cita nav neviena; bez Manis neviena Dieva nav. Es, kas radu gaismu un veidoju arì tumsìbu, kas dod svètìbu, bet arì îaunu; Es esmu tas Kungs, kas visu to dara! ¿ (Jes.45:5-7;22). Øai izpratnè Dievs ir autors, ¿îaunuma¿ radìtâjs. Un øai izpratnè atrodama starpìba starp ¿îaunumu¿ un grèku, kuru izdara pats cilvèks. Grèks ienâca pasaulè caur grèkojuøu cilvèku; to neienesa Dievs (Rom.5:12). Dievs teica Kìram un Babilonijas iedzìvotâjiem: ¿...nav cita Dieva...¿. Senebreju vârds ¿el¿, tulkots kâ ¿Dievs¿, pamatâ nozìmè ¿spèku jeb spèka avotu¿. Dievs norâdìjis, ka Viðø ir spèka avots, un cita nav. Øì iemesla dèî patiess ticìgais nespèj pieðemt ideju par parpârdabisko velnu vai vai dèmoniem.

DIEVS: NELAIMJU RADÌTÂJS.

Bìbelè ir vairâki piemèri, kâ Dievs ienes ¿îaunu¿ cilvèku dzìvès un pasaulè kopumâ. Am.3:6 atzìmèts, ka pilsètâ eksistèjoøs îaunums ir Dieva pieîauts. Piem., ja pilsètu skârusi zemestrìce, tad cilvèki runâ, ka tas ir ¿velns¿, kas uzgrúdis nelaimi pilsètai. Bet patiess ticìgais saprot, ka atbildìgs ir Dievs. Arì Mich.1:12 teikts:¿...uzbrukuøâs briesmas nâca no tâ Kunga un ir aizsnieguøâs lìdz Jeruzalemes vârtiem¿.

Jozuas grâmatâ mès lasâm kâ taisnìgs cilvèks pazaudèja visu, kas viðam piederèja. Grâmata mâca, ka ¿îaunuma¿ pieredzèjums dzìvè nav tieøi proporcionâls cilvèka paklausìbai vai nepaklausìbai Dievam. Ìjabs atzina: ¿... tas Kungs bija devis, tas Kungs ir ðèmis...¿ (Ìj.1:21). Viðø nesacìja: ¿Dievs deva, bet sâtans atðèma. Arì savai sievai viðø atbild: ¿Ja mès esam no Dieva labu saðèmuøi, kâ tad lai mès arì nesaðemam îaunu?¿ (Ìj.2:10). Grâmatas beigâs radi un paziðas ¿... izteica viðam lìdzjútìbu... tais nelaimès, kâdâm tas Kungs bija licis nâkt pâr viðu¿ (Ìj.42:11; Sal.19:21; 8:4). Tâdejâdi Dievs ir îaunuma radìtâjs tai nozìmè, ka músu dzìvè Viðø ir visu problèmu beidzamais atrisinâtâjs. ¿Jo, ko tas Kungs mìl, to viðø pârmâca.... Pacietiet pârmâcìbu! ... katra pârmâcìba... vèlâk... dod taisnìbas miera augli¿ (Ebr.12:6-11). Øie vârdi pierâda, ka pârbaudìjumi, ko Dievs súta, beigâs noved mús pie garìgas izaugsmes. Dieva Vârdi bútu pretrunâ sev, ja apgalvotu, ka velns piespieý mús grèkot un bút netaisniem, un tai pat laikâ ienes problèmas músu dzìvè, kas noved pie ¿taisnìbas miera augîa¿ rezultâta. Ortodoksâlâ ideja par velnu rada øeit nopietnu problèmu. Ìpaøi grúti izprotami tad ir citâti par cilvèka saskarsmi ar velnu. ¿...lai gars tiktu izglâbts¿, vai ¿...lai viði (cilvèki) pârmâcìti vairs nezaimotu Dievu¿ (1.Kor.5:5; 1.Tim.1:20). Ja nelabais ir patiesi eksistèjoøa bútne, kas piespieý cilvèkus grèkot un rada nelabvèlìgu garìgu ietekmi, tad kâdèî øie panti runâ par sâtanu pozitìvâ gaisotnè? Atbilde ir tajâ apstâklì, ka ¿sâtans¿, jeb dzìves grútìbas bieýi noved pie pozitìvâm garìgâm sekâm ticìgo dzìvè.

Ja mès ticam, ka îauno súta Dievs, mès varam lúgt Viðam savu problèmu risinâjumu, piem. noðemt mums tâs. Ja Viðø to nedara, tad mums jâsaprot, ka Dievs tâs sútìjis garìgai labklâjìbai. Turpretim, ja mès ticam, ka îaunums ir sâtans vai velns, kas rada músu problèmas, tad nav nekâdas iespèjas atrast ar viðu sapraøanos. Spèka zudums, slimìba, negaidìta nâve vai nelaime- viss jâuzðem kâ neveiksme. Ja velns ir kâds stiprs grècìgs Eðåelis, tad neapøaubâmi stiprâks par mums, un mums nav nekâdas izvèles kâ vienìgi ciest no viða rokas. Un otrâdi- mès mierinâm sevi, ka Dieva vadìbâ ¿viss (dzìvè) nâk par labu¿ (Rom.8:28). Tâdèî ticìga cilvèka dzìvè neeksistè tâds termins kâ ¿veiksme¿.

GRÈKA IZCELØANÂS.

Jânorâda, ka grèka sâkums ir músos paøos. Un músu grèkâ mums jâvaino sevi. Protams, ir patìkamâk domât, ka neesam atbildìgi par saviem grèkiem. Bet, ja tas bútu tâ, tad varètu brìvi brèkot un attaisnoties ar to, ka par visu izdarìto jâatbild nelabajam. Nav jâbrìnâs, ka vainìgie bieýi attaisnojas ar to, ka pârkâpuma vai nozieguma izdarìøanas brìdì pâr viðiem valdìjis velns un tâ teikt, viði nevar nest atbildìbu par izdarìto. Pilnìgi atbilstoøi øâda neveiksmìga atrunâøanâs netiek ðemta vèrâ un grècinieki saðem pèc saviem ¿nopelniem¿.

Mums jâatceras, ka ¿grèka alga ir nâve¿ (Rom.6:23); grèks noved nâvè. Ja domâjam, ka nav jâatbild par saviem grèkiem un, ka atbildìbu nes nelabais, tad taisnìgajam Dievam ir jâsoda velns, bet ne mús. Tomèr músu paøu grèki mús soda un tas pierâda, ka mès paøi par tiem atbildam. Domai par velna vainu músu grèkos ir mèræis noðemt atbildìbu no sevis par paøa padarìto grèku. Øis ir vèl viens piemèrs, kas izskaidro cilvèka nevèlèøanos atzìt Bìbeles mâcìbu par cilvèka grècìgo dabu.

¿Nekas cilvèku nevar apgânìt, kas no ârienes tanì ieiet... jo no iekøienes no cilvèka sirds iziet îaunas domas, neøæìstìbas, zâdzìbas, slepkavìbas, laulìbas pârkâpøanas. Viss tâds îaunums iziet no iekøienes un apgâna cilvèku¿ (Mark.7:15-23).

Ideja par ârpusè eksistèjoøu substanci, kura ieiet músos un piespieý grèkot, nav savienojama ar Kristus mâcìbu. No iekøienes, no cilvèka sirds iziet visas øìs grècìgâs domas. Lúk kâdèî vispasaules plúdu laikâ Dievs teica: ¿... jo cilvèka sirdsprâts ir îauns no mazâm dienâm¿ (1.Moz.8:21) Jèk. (1:4) mums saka: ¿... katru (tas attiecas uz ikvienu cilvèku) kârdina viða paøa kârìba, to vilinâdama un valdzinâdama¿. Mús kârdina músu paøu kârìba, músu paøu grècìgâs vèlèøanâs nevis kâds ârpus mums. Jèkabs jautâ: ¿No kurienes..? Vai ne no kârìbâm? (sk. 4:1). Katram no mums ir savas raksturìgas, personìgas kârìbas. Tâs ceîas no músu grècìgâm vèlmèm un attiecinâmas tikai uz mums personìgi. Un pareizi ir sacìts, ka paøi sev esam îaunâkie ienaidnieki. Vèstule Romieøiem pamatâ runâ par grèku: tajâ izskatìta grèka izceløanâs, kâ arì iespèja to pârvarèt. Ìpaøi svarìgi ir uzsvèrt, ka øai vèstulè îoti reti pieminèts velns un nelabais un Pâvils tos nepiemin, kad norâda no kurienes ceîas grèks. Tas pats attiecìbâ uz velna koncepciju ir Jaunajâ Derìbâ. Ja eksistè radìjums, kas piespieý cilvèku grèkot, tad noteikti tas vairâkkârt tiktu pieminèts Vecajâ Derìbâ, bet tâ øajâ lietâ klusè. Soåu periodâ un laikâ, kad ebreji atradâs tuksnesì, grèkots tika daudz. Bet Dievs viðus nebrìdinâja par kâda spècìga radìjuma vai spèka iekîúøanu viðos, lai tâdejâdi piespiestu grèkot. Tâ vietâ Viðø aicinâja vèrsties pie Sava vârda tâ, lai viði nenokîútu savas miesas vâjìbâs (piem.5.Moz.27:9,10; Joz.22:5).

Pâvils atzìst: ¿Jo es zinu, ka manì, tas ir manâ dabìgajâ miesâ, nemìt nekas labs... labo, ko gribu, es nedaru, bet îauno, ko negribu, to es daru. Bet ja es todaru, ko negribu, tad darìtâjs neesmu vairs es, bet manì mìtoøais grèks¿ (Rom.7:18-20). Øeit viðø neuzliek vainu par izdarìto grèku uz kâdu ârpusè eksistèjoøu bútni - velnu. Viðø runâ par savu grècìgo dabu kâ par reâlo grèka avotu: ¿... darìtâjs neesmu vairs es, bet manì mìtoøais grèks. Tad nu øâdu likumu es atrodu (sevì), ka, gribot darìt labu, man iznâk îaunais¿ (Rom.7:20,21). Pâvils uzsver, ka pretèjais garìgumam nâk no tâ, ko viðø nosauc ¿manì mìtoøais grèks¿. Katrs domâjoøs garìgi apdâvinâts cilvèks nonâk pie øâdas sevis iepazìøanas. Arì tâds, ticìbâ nepârspèts cilvèks kâ Pâvils, neizprata savas iedabas izmaiðas pèc pârejas kristietìbâ, viðø nenokîuva tâdâ stâvoklì, kurâ nevarètu grèkot un negrèkotu. Músdienu ¿evanåèliskâs kustìbas¿ dalìbnieki apgalvo, ka viði atrodas bezspècìgâ stâvoklì un vienlaicìgi ierindo Pâvilu pie ¿neglâbjamiem¿ viða vârdu dèî Rom.7:15-21. Øie panti apstiprina galvenâs grútìbas viðu pretenzijâ. Cits, neøaubìgi taisns cilvèks- Dâvids, tâpat bija norúpèjies savas pastâvìgâs grècìgâs iedabas dèî: ¿... es atzìstu savus pârkâpumus, un mani grèki ir vienmèr manu acu priekøâ!¿ (Ps.51:5).

Bìbele îoti tieøi runâ par fundamentâlu cilvèka dabas grècìgumu. Ja pareizi to saprotam, tad nav nepiecieøams izdomât kâdu bútni, kas atrodas ârpus cilvèka bútìbas un nes atbildìbu par viða grèkiem. Jer.17:9 teikts, ka cilvèka sirds ir viltìga un îaunprâtìgi lokana pret visu; ka mès nespèjam pat iedomâties tâs grècìguma apmèrus. Nav iespèjams izteikt skaidrâkiem vârdiem kâ Sal.mâc.9:3: ¿... cilvèku bèrnu sirdis ir pilnas îaunuma... ¿. Vèst. Ef.4:18 tâ izskaidrota cilvèku atsveøinâøanâs no Dieva: ¿Nezinâøanas dèî, kas ir viðâs (sirdìs), un savas sirds trulìbas dèî... ¿ ¿Aptumøojuøâs savâ garâ un atsveøinâjuøâs no dieviøæâs dzìvìbas¿ tâs músu prâtu aizvirza prom no Dieva. Lìdzìgi arì Gal.5:19 runâ par músu ¿miesas darbiem¿; tâ ir músu personìgâ miesa, músu bútìba un músu daba, kas vedina mús grèkot. Ipriekøminètajos citâtos nav sacìts, ka nelabais (velns) ienesis músos grèku. No dzimøanas músos mìt grècìgas tendences, kas satâda galveno músu civèciskâ rakstura daîu.



Mājas lapa	6.1: Dievs Un Grèks
	6.1: Dievs Un Grèks
Bībeles Pamati	6.1: Dievs Un Grèks Daudzi kristietisku sektu locekîi, arì citu reliåiju piekritèji, tic, ka eksistè briesmonis ar nosaukumu sâtans vai velns, kas rada problèmas músu dzìvè un pasaulè, kâ arì nes atbildìbu par grèkiem, ko izdarâm. Bìbele skaidri mâca, ka Eðåeîi nevar grèkot. Ja mès patiesi ticam, tad saprotam, ka músu izplatìjumâ nevar atrasties kaut kâds pârdabisks radìjums, kas stâvètu pretim Visvarenajam Dievam. Ja tomèr uzskatâm, ka tâds patiesìbâ eksistè, tad lìdz ar to padarâm apøaubâmu Dieva visvarenìbu. Øis jautâjums ir tik nozìmìgs, ka pareiza tâ izpratne jâuzlúko kâ ìpaøi svarìgu doktrìnu. Ebr.2:14 pantâ teikts, ka Jèzus iznìcinâja nelabo caur savu nâvi; tâdèî, ja mums nav pareiza priekøstata par velnu, tad nespèjam izprast Kristus dabu un darbus. Pasaulè vispâr, un t.s. ¿kristietìbas¿ pasaulè ìpaøi, eksistè ideja, ka viss labais nâk no Dieva, bet sliktais no velna, jeb nelabâ. Øì ideja nav jauna un nav raksturìga tikai kristietìbas atkritèjiem. Babilonieøi, piemèram ticèja divu dievu eksistencei- labajam gaismas dievam un îaunajam tumsas dievam. Viði uzskatìja, ka øo dievu starpâ norisinâs nepârtraukta cìða. Diýenais Persijas cars (Kìrs) arì tam ticèja, tâdèî Dievs teica viðam: ¿Es esmu tas Kungs, un cita nav neviena; bez Manis neviena Dieva nav. Es, kas radu gaismu un veidoju arì tumsìbu, kas dod svètìbu, bet arì îaunu; Es esmu tas Kungs, kas visu to dara! ¿ (Jes.45:5-7;22). Øai izpratnè Dievs ir autors, ¿îaunuma¿ radìtâjs. Un øai izpratnè atrodama starpìba starp ¿îaunumu¿ un grèku, kuru izdara pats cilvèks. Grèks ienâca pasaulè caur grèkojuøu cilvèku; to neienesa Dievs (Rom.5:12). Dievs teica Kìram un Babilonijas iedzìvotâjiem: ¿...nav cita Dieva...¿. Senebreju vârds ¿el¿, tulkots kâ ¿Dievs¿, pamatâ nozìmè ¿spèku jeb spèka avotu¿. Dievs norâdìjis, ka Viðø ir spèka avots, un cita nav. Øì iemesla dèî patiess ticìgais nespèj pieðemt ideju par parpârdabisko velnu vai vai dèmoniem. DIEVS: NELAIMJU RADÌTÂJS. Bìbelè ir vairâki piemèri, kâ Dievs ienes ¿îaunu¿ cilvèku dzìvès un pasaulè kopumâ. Am.3:6 atzìmèts, ka pilsètâ eksistèjoøs îaunums ir Dieva pieîauts. Piem., ja pilsètu skârusi zemestrìce, tad cilvèki runâ, ka tas ir ¿velns¿, kas uzgrúdis nelaimi pilsètai. Bet patiess ticìgais saprot, ka atbildìgs ir Dievs. Arì Mich.1:12 teikts:¿...uzbrukuøâs briesmas nâca no tâ Kunga un ir aizsnieguøâs lìdz Jeruzalemes vârtiem¿. Jozuas grâmatâ mès lasâm kâ taisnìgs cilvèks pazaudèja visu, kas viðam piederèja. Grâmata mâca, ka ¿îaunuma¿ pieredzèjums dzìvè nav tieøi proporcionâls cilvèka paklausìbai vai nepaklausìbai Dievam. Ìjabs atzina: ¿... tas Kungs bija devis, tas Kungs ir ðèmis...¿ (Ìj.1:21). Viðø nesacìja: ¿Dievs deva, bet sâtans atðèma. Arì savai sievai viðø atbild: ¿Ja mès esam no Dieva labu saðèmuøi, kâ tad lai mès arì nesaðemam îaunu?¿ (Ìj.2:10). Grâmatas beigâs radi un paziðas ¿... izteica viðam lìdzjútìbu... tais nelaimès, kâdâm tas Kungs bija licis nâkt pâr viðu¿ (Ìj.42:11; Sal.19:21; 8:4). Tâdejâdi Dievs ir îaunuma radìtâjs tai nozìmè, ka músu dzìvè Viðø ir visu problèmu beidzamais atrisinâtâjs. ¿Jo, ko tas Kungs mìl, to viðø pârmâca.... Pacietiet pârmâcìbu! ... katra pârmâcìba... vèlâk... dod taisnìbas miera augli¿ (Ebr.12:6-11). Øie vârdi pierâda, ka pârbaudìjumi, ko Dievs súta, beigâs noved mús pie garìgas izaugsmes. Dieva Vârdi bútu pretrunâ sev, ja apgalvotu, ka velns piespieý mús grèkot un bút netaisniem, un tai pat laikâ ienes problèmas músu dzìvè, kas noved pie ¿taisnìbas miera augîa¿ rezultâta. Ortodoksâlâ ideja par velnu rada øeit nopietnu problèmu. Ìpaøi grúti izprotami tad ir citâti par cilvèka saskarsmi ar velnu. ¿...lai gars tiktu izglâbts¿, vai ¿...lai viði (cilvèki) pârmâcìti vairs nezaimotu Dievu¿ (1.Kor.5:5; 1.Tim.1:20). Ja nelabais ir patiesi eksistèjoøa bútne, kas piespieý cilvèkus grèkot un rada nelabvèlìgu garìgu ietekmi, tad kâdèî øie panti runâ par sâtanu pozitìvâ gaisotnè? Atbilde ir tajâ apstâklì, ka ¿sâtans¿, jeb dzìves grútìbas bieýi noved pie pozitìvâm garìgâm sekâm ticìgo dzìvè. Ja mès ticam, ka îauno súta Dievs, mès varam lúgt Viðam savu problèmu risinâjumu, piem. noðemt mums tâs. Ja Viðø to nedara, tad mums jâsaprot, ka Dievs tâs sútìjis garìgai labklâjìbai. Turpretim, ja mès ticam, ka îaunums ir sâtans vai velns, kas rada músu problèmas, tad nav nekâdas iespèjas atrast ar viðu sapraøanos. Spèka zudums, slimìba, negaidìta nâve vai nelaime- viss jâuzðem kâ neveiksme. Ja velns ir kâds stiprs grècìgs Eðåelis, tad neapøaubâmi stiprâks par mums, un mums nav nekâdas izvèles kâ vienìgi ciest no viða rokas. Un otrâdi- mès mierinâm sevi, ka Dieva vadìbâ ¿viss (dzìvè) nâk par labu¿ (Rom.8:28). Tâdèî ticìga cilvèka dzìvè neeksistè tâds termins kâ ¿veiksme¿. GRÈKA IZCELØANÂS. Jânorâda, ka grèka sâkums ir músos paøos. Un músu grèkâ mums jâvaino sevi. Protams, ir patìkamâk domât, ka neesam atbildìgi par saviem grèkiem. Bet, ja tas bútu tâ, tad varètu brìvi brèkot un attaisnoties ar to, ka par visu izdarìto jâatbild nelabajam. Nav jâbrìnâs, ka vainìgie bieýi attaisnojas ar to, ka pârkâpuma vai nozieguma izdarìøanas brìdì pâr viðiem valdìjis velns un tâ teikt, viði nevar nest atbildìbu par izdarìto. Pilnìgi atbilstoøi øâda neveiksmìga atrunâøanâs netiek ðemta vèrâ un grècinieki saðem pèc saviem ¿nopelniem¿. Mums jâatceras, ka ¿grèka alga ir nâve¿ (Rom.6:23); grèks noved nâvè. Ja domâjam, ka nav jâatbild par saviem grèkiem un, ka atbildìbu nes nelabais, tad taisnìgajam Dievam ir jâsoda velns, bet ne mús. Tomèr músu paøu grèki mús soda un tas pierâda, ka mès paøi par tiem atbildam. Domai par velna vainu músu grèkos ir mèræis noðemt atbildìbu no sevis par paøa padarìto grèku. Øis ir vèl viens piemèrs, kas izskaidro cilvèka nevèlèøanos atzìt Bìbeles mâcìbu par cilvèka grècìgo dabu. ¿Nekas cilvèku nevar apgânìt, kas no ârienes tanì ieiet... jo no iekøienes no cilvèka sirds iziet îaunas domas, neøæìstìbas, zâdzìbas, slepkavìbas, laulìbas pârkâpøanas. Viss tâds îaunums iziet no iekøienes un apgâna cilvèku¿ (Mark.7:15-23). Ideja par ârpusè eksistèjoøu substanci, kura ieiet músos un piespieý grèkot, nav savienojama ar Kristus mâcìbu. No iekøienes, no cilvèka sirds iziet visas øìs grècìgâs domas. Lúk kâdèî vispasaules plúdu laikâ Dievs teica: ¿... jo cilvèka sirdsprâts ir îauns no mazâm dienâm¿ (1.Moz.8:21) Jèk. (1:4) mums saka: ¿... katru (tas attiecas uz ikvienu cilvèku) kârdina viða paøa kârìba, to vilinâdama un valdzinâdama¿. Mús kârdina músu paøu kârìba, músu paøu grècìgâs vèlèøanâs nevis kâds ârpus mums. Jèkabs jautâ: ¿No kurienes..? Vai ne no kârìbâm? (sk. 4:1). Katram no mums ir savas raksturìgas, personìgas kârìbas. Tâs ceîas no músu grècìgâm vèlmèm un attiecinâmas tikai uz mums personìgi. Un pareizi ir sacìts, ka paøi sev esam îaunâkie ienaidnieki. Vèstule Romieøiem pamatâ runâ par grèku: tajâ izskatìta grèka izceløanâs, kâ arì iespèja to pârvarèt. Ìpaøi svarìgi ir uzsvèrt, ka øai vèstulè îoti reti pieminèts velns un nelabais un Pâvils tos nepiemin, kad norâda no kurienes ceîas grèks. Tas pats attiecìbâ uz velna koncepciju ir Jaunajâ Derìbâ. Ja eksistè radìjums, kas piespieý cilvèku grèkot, tad noteikti tas vairâkkârt tiktu pieminèts Vecajâ Derìbâ, bet tâ øajâ lietâ klusè. Soåu periodâ un laikâ, kad ebreji atradâs tuksnesì, grèkots tika daudz. Bet Dievs viðus nebrìdinâja par kâda spècìga radìjuma vai spèka iekîúøanu viðos, lai tâdejâdi piespiestu grèkot. Tâ vietâ Viðø aicinâja vèrsties pie Sava vârda tâ, lai viði nenokîútu savas miesas vâjìbâs (piem.5.Moz.27:9,10; Joz.22:5). Pâvils atzìst: ¿Jo es zinu, ka manì, tas ir manâ dabìgajâ miesâ, nemìt nekas labs... labo, ko gribu, es nedaru, bet îauno, ko negribu, to es daru. Bet ja es todaru, ko negribu, tad darìtâjs neesmu vairs es, bet manì mìtoøais grèks¿ (Rom.7:18-20). Øeit viðø neuzliek vainu par izdarìto grèku uz kâdu ârpusè eksistèjoøu bútni - velnu. Viðø runâ par savu grècìgo dabu kâ par reâlo grèka avotu: ¿... darìtâjs neesmu vairs es, bet manì mìtoøais grèks. Tad nu øâdu likumu es atrodu (sevì), ka, gribot darìt labu, man iznâk îaunais¿ (Rom.7:20,21). Pâvils uzsver, ka pretèjais garìgumam nâk no tâ, ko viðø nosauc ¿manì mìtoøais grèks¿. Katrs domâjoøs garìgi apdâvinâts cilvèks nonâk pie øâdas sevis iepazìøanas. Arì tâds, ticìbâ nepârspèts cilvèks kâ Pâvils, neizprata savas iedabas izmaiðas pèc pârejas kristietìbâ, viðø nenokîuva tâdâ stâvoklì, kurâ nevarètu grèkot un negrèkotu. Músdienu ¿evanåèliskâs kustìbas¿ dalìbnieki apgalvo, ka viði atrodas bezspècìgâ stâvoklì un vienlaicìgi ierindo Pâvilu pie ¿neglâbjamiem¿ viða vârdu dèî Rom.7:15-21. Øie panti apstiprina galvenâs grútìbas viðu pretenzijâ. Cits, neøaubìgi taisns cilvèks- Dâvids, tâpat bija norúpèjies savas pastâvìgâs grècìgâs iedabas dèî: ¿... es atzìstu savus pârkâpumus, un mani grèki ir vienmèr manu acu priekøâ!¿ (Ps.51:5). Bìbele îoti tieøi runâ par fundamentâlu cilvèka dabas grècìgumu. Ja pareizi to saprotam, tad nav nepiecieøams izdomât kâdu bútni, kas atrodas ârpus cilvèka bútìbas un nes atbildìbu par viða grèkiem. Jer.17:9 teikts, ka cilvèka sirds ir viltìga un îaunprâtìgi lokana pret visu; ka mès nespèjam pat iedomâties tâs grècìguma apmèrus. Nav iespèjams izteikt skaidrâkiem vârdiem kâ Sal.mâc.9:3: ¿... cilvèku bèrnu sirdis ir pilnas îaunuma... ¿. Vèst. Ef.4:18 tâ izskaidrota cilvèku atsveøinâøanâs no Dieva: ¿Nezinâøanas dèî, kas ir viðâs (sirdìs), un savas sirds trulìbas dèî... ¿ ¿Aptumøojuøâs savâ garâ un atsveøinâjuøâs no dieviøæâs dzìvìbas¿ tâs músu prâtu aizvirza prom no Dieva. Lìdzìgi arì Gal.5:19 runâ par músu ¿miesas darbiem¿; tâ ir músu personìgâ miesa, músu bútìba un músu daba, kas vedina mús grèkot. Ipriekøminètajos citâtos nav sacìts, ka nelabais (velns) ienesis músos grèku. No dzimøanas músos mìt grècìgas tendences, kas satâda galveno músu civèciskâ rakstura daîu.